I.abounding in fruit, fruitful, productive; profitable, advantageous (very freq. and class.; syn.: fertilis, frugifer).
I. Lit.: “ager quamvis fertilis sine cultura fructuosus esse non potest,” Cic. Tusc. 2, 5, 13; cf.: “ager optimus et fructuosissimus Corinthius,” id. Agr. 1, 2, 5: “fundus,” id. Rosc. Com. 12, 34: “praedia tam pulchra, tam fructuosa,” id. Rosc. Am. 15, 43: “locus opportunissimus ac fructuosissimus,” Caes. B. G. 1, 30, 3: “fructuosissimae insulae,” Cic. Agr. 2, 32, 87: “palmites,” Col. 5, 5, 13: “erat ei pecuaria res ampla et rustica sane bene culta et fructuosa,” Cic. Quint. 3, 12; cf. “arationes,” id. Phil. 2, 39, 101; Varr. R. R. 1, 65.—
II. Trop.: “cum tota philosophia frugifera et fructuosa, nec ulla pars ejus inculta ac deserta sit,” Cic. Off. 3, 2, 5: “plerique neque in rebus humanis quicquam bonum norunt nisi quod fructuosum sit, etc.,” id. Lael. 21, 79: “virtutes generi hominum fructuosae,” id. de Or. 2, 84, 344: “virtus aliis,” id. ib. 2, 85, 346: “est non modo liberale paulum nonnumquam de suo jure decedere sed interdum etiam fructuosum,” id. Off. 2, 18, 64: “M. Caelius se esse hominem frugi vult probare, non quia abstinens sit, sed quia utilis multis, id est fructuosus, unde sic dicta frugalitas,” Quint. 1, 6, 29: “fructuosior dos, opp. deterior,” Ulp. Fragm. 6, 16; 17.—Hence, adv.: fructŭ-ōse , profitably, advantageously (late Lat.): “hoc nec dici brevius nec agi fructuosius potest,” Aug. Ep. 77.