previous next
hŏmuncĭo , ōnis, m. dim. id.,
I.a little man, manikin: “ego homuncio hoc non facerem?Ter. Eun. 3, 5, 42: “homuncio hic, qui multa putat praeter virtutem homini cara esse (opp. deus),Cic. Ac. 2, 43, 134: (Augustus Horatium) inter alios jocos homuncionem lepidissimum appellat, Suet. Vit. Hor.; Sen. Ep. 116, 6: “quadringenta tibi si quis deus aut similis dis homuncio,Juv. 5, 133.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: