previous next
impŏtens (inp- ), entis, adj. 2. in-potens,
I.powerless, impotent, weak, feeble (class.).
I. In gen.
(β). With gen., having no power over, not master of, unable to control: “gens impotens rerum suarum,Liv. 9, 14, 5; cf.: “equi impotentes regendi,id. 35, 11, 10: “ob sitim impotentes sui,Curt. 4, 7: “impotens irae,Liv. 29, 9, 9: “laetitiae,id. 30, 42, 17: “amoris,Tac. H. 4, 44: “doloris,Val. Max. 4, 6, 2: “animi,Curt. 8, 1 fin. al. —
II. In partic., that is not master of himself, unbridled, headstrong, violent, insolent, immoderate, excessive, furious (syn.: effrenatus, infrenus).
A. Of animated beings: “mea (amica) est impotens, procax,Ter. Heaut. 2, 1, 15: “victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit,Cic. Fam. 4, 9, 3: “impotens, iracundus, etc.,id. Phil. 5, 9, 24: “homo impotentissim us, ardens odio,id. ib. 5, 16, 42: “confidens, impotens, etc.,id. ib. 11, 7, 16: “Marius immodicus gloriae, insatiabilis, impotens,Vell. 2, 11, 1: “si contra impotentem suscepta est causa,Quint. 6, 1, 12: “ferox atque impotens mulier,Suet. Ner. 28: “inimici,id. Claud. 15: “militibus impotens,violent, despotic towards the soldiers, Just. 26, 3.—
(β). Poet. with inf.: “(regina) quidlibet impotens Sperare,Hor. C. 1, 37, 10.—
1. (Acc. to I.) Powerlessly, weakly (very rare): “elephantos impotentius regi,Liv. 27, 48, 11.— More freq., but perh. not anteAug.,
2. (Acc. to II.) Passionately, violently, intemperately: “aliquid facere,Quint. 1, 3, 13: “dicere aliquid,id. 6, 3, 83: “uti magna potentia,Sen. Ep. 42: “flagitare divisionem agrorum divitum,Just. 16, 4: regnare, Auct. B. Alex. 33. — Sup.: “quae impotentissime fecit,Sen. Ben. 4, 17.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: