previous next
intercursus , ūs, m. intercurro, only
I.abl. sing., a running between, intervention, interposition (rare, except in Liv.): “periculum intercursu tum primum pubescentis filii propulsatum,Liv. 21, 46, 7: “impeditus intercursu suorum,id. 37, 42, 4: “consulum intercursu rixa sedata est,id. 2, 29, 4.— “Of flashes of lightning: nox terribilis intercursu luminis diri,Sen. Q. N. 3, 27, 10.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: