previous next
in-vādo , vāsi, vāsum (invasse, Lucil. Sat. 2, 4), 3, v. n. and
I.a., to go, come, or get into, to enter upon.
B. Transf.
1. To get into, fall into: ut profugiens hostem, inimici invadam manus, Att. ap. Non. 234, 1.—
2. In gen., to go, make, accomplish a distance: “biduo tria milia stadiorum invasit,Tac. A. 11, 8.—
3. To enter upon, set foot upon: “tuque invade viam,Verg. A. 6, 260: “lutum minis frigidum,App. M. 9, p. 232, 11. —
4. To enter violently, move against, rush upon, fall upon, assail, assault, attack, invade (syn. oppugno); constr with in and acc., or simple acc.
(α). With in and acc. (so nearly always in Cic.; cf. II. B. γ infra): “in oppidum antiquum et vetus,Plaut. Bacch. 4, 4, 60: “in transversa latera invaserant cohortes,Liv. 27, 42: “globus juvenum in ipsum consulem invadit,id. 2, 47: “in collum (mulieris) invasit,fell upon her neck, Cic. Phil. 2, 31, 77: “alicujus pectus amplexibus,to embrace, Petr. 91: “aliquem basiolis,id. 85; “with osculari,id. 74: “in Galliam,Cic. Phil. 11, 2: “si in eas (urbes) vi cum exercitu invasisses,Cic. Verr. 2, 1, 20: “cum ferro in aliquem,id. Caecin. 9, 25.—Impers.: “in oculos invadi nunc est optimum,Plaut. As. 5, 2, 58.—
5. To rush into, enter hurriedly into a struggle, fight, etc. (poet.): “Martem,Verg. A. 12, 712: “proelia,Mart. 9, 57, 6: “certamina,Sil. 17, 473: “bella,id. 9, 12: “pugnam,id. 12, 199 al.; cf.: in pugnas, Lucil. ap. Non. p. 323, 32; and: “aut pugnam aut aliquid jam dudum invadere magnum mens agitat mihi,to attempt, enter hurriedly upon, Verg. A. 9, 186. —
6. To make an attack on, seize, grasp: “Jubae barbam,Suet. Caes. 71: “cibum avidius,Aur. Vict. Epit. 20, 9: “pallium,Petr. 5, 15: “capillos,Prop. 3, 8 (4, 7), 5: “virgineos artus,Ov. M. 11, 200; cf. Suet. Ner. 29. —
II. Trop.
A. To fall upon, seize, take possession of, usurp; constr. with in and acc., or simple acc.
(β). With simple acc.: “dictaturam,Suet. Caes. 9: “consulatum,id. Aug. 26: “rempublicam,Just. 5, 8, 12: “imperium,Sall. J. 38.—
B. To make an attack on, seize, lay hold of, attack, befall a person or thing; with simple acc., or in and acc., or dat.
(γ). Rarely with dat.: “furor invaserat improbis,Cic. Fam. 16, 12, 2; Gell. 19, 4. —
C. To assail with words, accost (poet.): “continuo invadit,Verg. A. 4, 265: “Agrippa consules anni prioris invasit, cur silerent,Tac. A. 6, 4: “Vinnium Laco minaciter invasit,id. H. 1, 33.—Hence, invāsus , a, um, P. a., ingrafted: “comae, i. e. rami,Pall. Insit. 120.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: