previous next
măgus , i, m., and măga , ae, f., = μάγος.
I. In the masc., a Magian, a learned man and magician among the Persians: “ei magos dixisse, quod genus sapientum et doctorum habebatur in Persis,Cic. Div. 1, 23, 46; 1, 41, 90; id. Leg. 2, 10, 26; id. N. D. 1, 16, 43 al.: “Augur, schoenobates, medicus, magus, omnia novit,Juv. 3, 77; “App. d. Dog. 1, 3, p. 186: nam si (quod ego apud plurimos lego), Persarum linguā magus est, qui nostrā sacerdos, etc.,id. Mag. 25, p. 290, 20.—
II. In the fem., a female magician, enchantress: cantusque artesque magarum, v. l. Ov. M. 7, 195 (al. leg. magorum): Circe maga famosissima, Aug. Civ. Dei, 18, 17.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: