previous next
nōmĭnātim , adv. nomino,
I.by name, expressly, one by one, in detail (class.): “ibi ego dicam quidquid inerit nominatim,Plaut. Rud. 4, 4, 90: “aliquem nominatim excipere,Cic. Att. 11, 7, 2: “non nominatim, sed generatim,id. ib. 11, 6, 2: “quicquid esset in praedio vitii, id statuerunt, si venditor sciret, nisi nominatim dictum esset, praestari oportere,id. Off. 3, 16, 65: fortissimum quemque nominatim evocare, Caes. B. C. 1, 39: “si quidem filius a patre exheredetur, nominatim exheredari,Gai. Inst. 2, 127.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: