I.a delight, pleasure, amusement (class.; cf.: voluptas, deliciae); with gen. obj.: “requies oblectamentumque senectutis,” Cic. Sen. 15, 52: “oblectamenta puerorum,” id. Par. 5, 2, 38: “oblectamenta et solatia servitutis,” Cic. Verr. 2, 4, 60, § 134: “gulae,” Plin. 21, 11, 39, § 68.—With gen. subj.: rerum rusticarum, Cic. Sen. 16, 55.—Absol.: “erat ei in oblectamentis draco serpens,” Suet. Tib. 72.
ob-lectāmentum , i, n. id.,