I.perf., ātum, 1, v. a.
I. To make slothful: “uxoris Cyllenius fotibus repigratus,” Mart. Cap. 1, § 35.—
II. Trop., to check, keep back, retard (post-class.): “dirarum bestiarum impetum,” App. M. 8, p. 208, 19; “p. 175 Bip.: repigrato fetu,” id. ib. 1, p. 106, 21.— Hence, rĕpigrātus , a, um, P. a., retarded, slow: “repigratior paululum,” Mart. Cap. 1, § 36 (al. repigritior).