previous next
spurco , no
I.perf., ātum, 1, v. a. id., to make filthy, to befoul, defile (rare; syn.: polluo, contamino).
I. Lit.: “si quis fimo aliquem pertuderit, luto oblinierit, aquā spurcaverit,Dig. 47, 11, 1: “vinum,ib. 9, 2, 27: “ex istoc loco spurcatur nasum odore inlutili,Plaut. Men. 1, 2, 57.—*
II. Trop.: “senectus Spurcata impuris moribus,Cat. 108, 2.—P. a.: spurcātus , a, um, sup.: “helluo spurcatissimus,most foul, Cic. Dom. 10, 25 B. and K.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: