I.use (ante- and postclass.): “domini usioni recipitur,” Cato, R. R. 149, 2: “quae tibi usioni supererunt,” id. ib. 38, 4: usioni quod satis esset, Varr. ap. Non. 231, 6: usionis gratiā, Scaevola ap. Gell. 4, 1, 17: “usionis causā,” Dig. 34, 2, 28.—Plur., Arn. 7, p. 238 dub.
ūsĭo , ōnis, f. utor,