previous next
admīrābĭlĭtas , ātis, f. admirabilis,
I.the quality that produces admiration or wonder, admirableness, wonderfulness (vis, quae admirationem excitat): “quanta sit admirabilitas caelestium rerum atque terrestrium,Cic. N. D. 2, 36: “cum admirabilitate maxima,id. ib. 2, 40: “haec animi despicientia admirabilitatem magnam facit,excites great admiration of the possessor of this virtue, id. Off. 2, 11.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (2 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (2):
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.36
    • Cicero, De Officiis, 2.11
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: