I.the quality that produces admiration or wonder, admirableness, wonderfulness (vis, quae admirationem excitat): “quanta sit admirabilitas caelestium rerum atque terrestrium,” Cic. N. D. 2, 36: “cum admirabilitate maxima,” id. ib. 2, 40: “haec animi despicientia admirabilitatem magnam facit,” excites great admiration of the possessor of this virtue, id. Off. 2, 11.
admīrābĭlĭtas , ātis, f. admirabilis,