previous next
ex-orbĭto , āvi, ātum, 1, v. n. and
I.a. [orbita] (post-class.).
I. Neutr., to go out of the track, to deviate.
A. Lit.: “exorbitantes boves, qui vehiculum trahebant,Aug. Civ. D. 22, 8 med.: “stellis exorbitare a praestitutis itineribus non licet,Lact. 2, 5, 12.—
B. Trop.: “a regula,Tert. adv. Marc. 3, 2: “a catholicae fidei regulis,Sid. Ep. 8, 11 fin.
II. Act., to turn out of the track, turn aside; trop.: “animum a tramite,Sid. Ep. 5, 16.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: