I.unhoped for, unexpected (class.).—Of inanim. and abstr. things: “insperata accidunt magis saepe, quam quae speres,” Plaut. Most. 1, 3, 40: “insperatum et repentinum praesidium,” Cic. Phil. 10, 11, 24: “repentinaeque pecuniae,” id. Cat. 2, 9, 20.—Of persons, Plaut. Men. 5, 9, 72; cf. in sup.: “insperatissime mihi,” id. Poen. 5, 3, 8.—Of unpleasant things: unlooked for, unforeseen: “insperatum et necopinatum malum,” Cic. Tusc. 3, 13, 28: “nihil tam necopinatum, nec tam insperatum accidere potuit,” Liv. 3, 26, 5.—Neutr. adv.: “ex insperato,” unexpectedly, Liv. 1, 25, 9; 2, 35, 1; 30, 10 fin.; Plin. 25, 2, 6, § 17 al.— Adv. in two forms.
1. inspērātē , unexpectedly, Cassiod. Var. 7, 6.—Comp.: “insperatius,” Val. Max. 3, 8, ext. 2; Vulg. Sap. 11, 8. —