I.so as, just as, as.
I. Lit.
A. With a separate clause.
(α).
Form sicut: “sicut dixi, faciam,” Plaut. Trin. 3, 2, 59: “clanculum, sicut praecepi,” id. ib. 3, 3, 76: “nempe sicut dicis (shortly after: ita ut dicis),” id. Aul. 2, 4, 15; so, “sicut dicis,” id. Bacch. 4, 4, 67; id. Men. prol. 74: “hae sunt, sicut praedico,” id. Most. 3, 2, 84; cf. id. Bacch. 3, 6, 20: “stultitia magna est, Hominem amatorem ad forum procedere, etc. ... sicut ego feci stultus,” id. Cas. 3, 3, 4: “si ille huc redibit, sicut confido affore,” id. Capt. 3, 5, 38: “sic ut tu huic potes,” id. ib. 5, 1, 16: “primum Montem Sacrum, sicut erat in simili causā antea factum, deinde Aventinum (occupasse),” Cic. Rep. 2, 37, 63; 6, 18, 19: “sicut ait Ennius,” id. ib. 1, 41, 64; cf.: “sicut sapiens poëta dixit,” id. Par. 5, 1, 34: “ut se quoque, sicut socios, dignos existimetis,” id. Imp. Pomp. 5, 13: “valeant preces apud te meae, sicut pro te hodie valuerunt,” Liv. 23, 8: “consules turpissimi, sicut hi recentes rerum exitus declararunt,” Cic. Planc. 35, 86: “sicut summarum summa est aeterna,” Lucr. 5, 361: “sicut Cicero dicit,” Quint. 9, 3, 83: “sicut ostendimus,” id. 11, 3, 174 al.—
(β).
Form sicuti: “sicuti dixi prius,” Plaut. Rud. 4, 4, 67: “habuit ille, sicuti meminisse vos arbitror, permulta signa,” Cic. Cael. 5, 12: “sicuti me quoque erroris mei paenitet,” id. ib. 6, 14: “urbem Romam, sicuti ego accepi, condidere atque habuere initio Trojani,” Sall. C. 6, 1: “sicuti dignum erat,” Quint. 11, 3, 148.—
b. Corresp. to ita, itidem, sic.
(α).
Form sicut: “sicut tuom vis gnatum tuae Superesse vitae, Ita te obtestor, etc.,” Plaut. As. 1, 1, 1: sicut verbis nuncupavi, ita pro republicā Quiritium ... legiones mecum Dis Manibus devoveo, an old formula in Liv. 8, 9: “sicut coronatus laureā coronā oraculum adisset, ita, etc.,” id. 23, 11; 21, 13; Quint. 1, 2, 26; 9, 1, 8; 9, 3, 100; “10, 1, 1: sicut medico diligenti natura corporis cognoscenda est, sic equidem, etc.,” Cic. de Or. 2, 44, 186: “sicut magno accidit casu, ut, etc.... sic magnae fuit fortunae, etc.,” Caes. B. G. 6, 30: “sicuti merci pretium statuit ... Itidem divos dispertisse vitam humanam aequom fuit,” Plaut. Mil. 3, 1, 131.—
B. Without a separate verb (so most freq.).
(α).
Form sicut: “sicut fortunatorum memorant insulas (is est ager),” Plaut. Trin. 2, 4, 148: “sicut familiae,” id. Men. prol. 74; id. Cas. 2, 6, 46: te esse sapientem, nec sicut vulgus, sed ut eruditi solent appellare sapientem, Cic. Lael. 2, 6: “Graeciae, sicut apud nos, delubra magnifica,” id. Rep. 3, 9, 14: “non debent esse amicitiarum sicut aliarum rerum satietates,” id. Lael. 19, 67: “ut tuo judicio uteretur, sicut in rebus omnibus,” id. Ep. ad Brut. 1, 5, 3; id. Tusc. 1, 17, 40: “provinciam suam hanc esse Galliam, sicut illam nostram,” Caes. B. G. 1, 44; 6, 19: “nihil me, sicut antea, juvat Scribere versiculos,” Hor. Epod. 11, 1 et saep.: “hunc, sicut omni vitā, tum petentem premebat nobilitas,” Liv. 39, 41; 34, 9, 10: “nec sicut vulnere sanguis,” Luc. 3, 638 Drak. N. cr.—
(β).
Form sicuti: “me amicissime cottidie magis Caesar amplectitur: familiares quidem ejus, sicuti neminem,” Cic. Fam. 6, 6, 13: sicuti te, Lucil. ap. Non. p. 174, 33.—
b. Corresp. to ita, item, sic, etc. (cf. supra, A. b.): “praecipuum lumen sicut eloquentiae, ita praeceptis quoque ejus, dedit M. Tullius,” Quint. 3, 1, 20; so id. 8, prooem. § 29; 9, 1, 18; “10, 1, 14: sicut in foro non bonos oratores, item in theatro actores malos perpeti,” Cic. de Or. 1, 26, 118: “illi, sicut Campani Capuam, sic Rhegium habituri perpetuam sedem erant,” Liv. 28, 28: “sicut in vitā, in causis quoque,” Quint. 12, 1, 13; cf. Liv. 9, 17 Drak. N. cr.—
II. In partic.
A. With an accessory idea of cause, inasmuch as, since (perh. only in the two foll. passages): “nunc occasio'st faciundi, prius quam in urbem advenerit, sicut cras hic aderit, hodie non venerit,” Plaut. Ep. 2, 2, 87: “quo lubet, sicut soror Ejus huc gemina advenit Ephesum,” id. Mil. 4, 1, 28 Brix ad loc.; cf. id. Pers. 1, 3, 57.—
B. Pregn.: sicut est, erat, etc., in confirmation of a former proposition, as indeed it is (was), as it really is (was), as is (was) the fact (class.; “a favorite expression with Cic.): sint nobis isti, qui de ratione vivendi disserunt, magni homines, ut sunt,” Cic. Rep. 3, 3, 4: “huc accedit, quod, quamvis ille felix sit, sicut est, tamen, etc.,” id. Rosc. Am. 8, 22: “sit ista res magna, sicut est,” id. Leg. 1, 5, 17; Liv. 7, 35: “sit licet, sicut est, ab omni ambitione longe remotus,” Plin. Ep. 5, 15, 2: “illa, quamvis ridicula essent, sicut erant, mihi tamen risum non moverunt,” Cic. Fam. 7, 32, 3: “secundam eam Paulus, sicut erat, victoriam ratus,” Liv. 45, 7: “poteratque viri vox illa videri, sicuti erat,” Ov. M. 12, 205: “quamvis scelerati illi fuissent, sicuti fuerunt, pestiferi cives tamen, etc.,” Cic. de Or. 1, 53, 230.—Less freq. with other verbs: “quamvis enim multis locis dicat Epicurus, sicut dicit, satis fortiter de dolore, tamen, etc.,” Cic. Off. 3, 33, 117 Beier: “quamquam in consuetudine cottidianā perspexisses, sicuti perspicies,” id. Fam. 3, 10, 2: “quod fore, sicut accidit, videbat,” Caes. B. G. 5, 58: “terrendi magis hostes erant quam fallendi, sicut territi sunt,” Liv. 25, 24.— Strengthened by re verā: “apud nos, re verā sicut sunt, mercenarii scribae existimantur,” Nep. Eum. 1, 5.—
C. For introducing a term of comparison, as it were, like, as, as if, = tamquam (class.): “ut sese splendore animi et vitae suae sicut speculum praebeat civibus,” Cic. Rep. 2, 42, 69: “qui, sicut unus paterfamilias, loquor,” id. Inv. 2, 5, 19: “quod me sicut alterum parentem et observat et diligit,” id. Fam. 5, 8, 4: “(natura) rationem in capite sicut in arce posuit,” id. Tusc. 1, 10, 20; id. de Or. 1, 29, 132: “ex his duabus diversis sicuti familiis unum quoddam est conflatum genus,” id. Inv. 2, 3, 8: “ab ejus (cornus) summo, sicut palmae, rami quam late diffunduntur,” Caes. B. G. 6, 26 fin.: “multi mortales vitam sicut peregrinantes transegere,” Sall. C. 2, 8; 31, 5; 38, 3; id. J. 60, 4; Liv. 7, 11.—
D. For introducing an example, as, as for instance, etc. (class.): “quibus in causis omnibus, sicut in ipsā M.' Curii ... fuit summa de jure dissensio,” Cic. de Or. 1, 56, 238; Nep. Dat. 9: “omnibus periculis, sicut cum Spartam oppugnavit,” id. Pel. 4: sicuti cum, Lucil. ap. Non. p. 154, 27: sicuti si, Enn. ap. Gell. 3, 14, 5 (Ann. v. 344 Vahl.); Quint. 9, 3, 89; so id. 9, 3, 16; 9, 3, 91; 7, 2, 17; 8, 3, 51; Suet. Aug. 56; 85 al.—
E. Sicut eram, erat, etc., like the Gr. ὡς εἰχον, to denote an unchanged condition of the subject in a new state of action, just as I (he, etc.) was (poet. and in post-Aug. prose): “sicut eram, fugio sine vestibus,” Ov. M. 5, 601; 6, 657: “sicut erat, rectos defert in Tartara currus,” Stat. Th. 7, 820; so, sicut erat, id. ib. 3, 680; 4, 803; 10, 37; Luc. 2, 365: “ille, sicut nudatus erat, pervenit ad Graecos,” Curt. 9, 7, 10; 10, 4, 2: “sicut erat togatus,” Suet. Claud. 34; Just. 14, 4, 1; 26, 2, 4 al.: “sicut erant,” Ov. M. 3, 178; Suet. Calig. 45; id. Oth. 8: “sicut erit,” Tib. 3, 1, 18.—Less freq. with another verb: “sicut curru eminebat, oculos circumferens,” Curt. 4, 14, 9: “praecipitatum in flumen, sicut vestitus advenerat,” Suet. Claud. 9.—Form sicuti: “sicuti erat, cruentā veste, in castra pervenit,” Curt. 8, 3, 10—
F. A few times in Sallust with an accessory hypothetical signif., as if, just as if, = quasi: “alii sicuti populi jura defenderent, pars, etc.,” Sall. C. 38, 3: “sicuti jurgio lacessitus foret, in Senatum venit,” id. ib. 31, 5: “sicuti audiri a suis aut cerni possent, etc.,” id. J. 60, 4: “sicuti salutatum introire ad Ciceronem,” id. C. 28, 1.—
G. Of time, as soon as, after (very rare): “sicut adulescit, terram inde colligimus,” Pall. Apr. 2, 3.