ānfrāctus ūs, m
am- (for ambi-) + FRAG-, a recurving, turning, bending round: quae (figura) nihil incisum anfractibus habere potest: solis, a circuit.—Esp., a tortuous way, circuitous route: si nullus anfractus intercederet, Cs.: longior, N.: litorum, L.—Fig., of style, circumlocution, prolixity.—Intricacies: iudiciorum.