parum adv. (for comp. and sup., see minus, minime)
SPAR-,
too little, not enough, insufficiently
: consulitis parum, T.: quaero ex te, quae parum accepi: sibi credi, Cs.:
sunt ea quidem parum firma: parum multae necessitudines: tuta
probitas, S.: parum claris lucem
dare, H.: nemo parum diu vixit, qui,
etc.: mature, L.: est dictum non parum saepe,
often enough
: non parum liberaliter homines invitare,
N.—With
est, it is too little, is not enough, does not suffice
: parumne est, quod nobis succenset senex, Ni instigemus
etiam?
is it not enough?
T.: parumne est, quod tantum homines fefellisti,
are you not content?
: parum est, si in partem eius venis, etc., L.: vobis Supplicium meruisse parum est, i. e.
you are not satisfied
, O.—With
habere, to regard as too little, be dissatisfied, be not content
: haec talia facinora impune suscepisse parum
habuere,
were not satisfied
, S.: templum violare parum habuisse,
nisi, etc., L.— Substantively,
an insufficiency, too little, not enough
: magis offendit nimium quam parum: in hac satis
erat copiae, in illā leporis parum: satis eloquentiae, sapientiae parum,
S.: splendoris, H.