ūllus gen. ūllīus (rarely ūllius, Ct., O.), dat. ūllī, adj.
for * ūnulus,
dim. of unus.—With a negation, expressed or
implied,
any, any one
: nec tuos ludos aspexit, nec ullos alios: neque aliud ullum
(signum), praeter unum ligneum: neminem tamen adeo infatuare potuit, ut ei nummum
ullum crederet: neve ipse navem ullam praeter duos lembos haberet,
L.: sine ullo maleficio iter facere,
Cs.: lex quae vetat ullam rem esse cuiusquam,
nisi, etc.—Esp., with
non, haud
, or
neque
(emphat. for nullus): deinceps explicatur differentia rerum, quam si non ullam
esse diceremus, etc.: haec nec alia ulla maledicta.—As subst,
any one, anybody
: negat se posse iter ulli per provinciam dare,
Cs.: nec prohibente ullo,
L.—In hypothetical clauses,
any, any whatever
: Si ullo modo est ut possit, T.:
si tempus est ullum iure hominis necandi: si ullam partem
libertatis tenebo; cf. iniquos omnīs aiebat esse, qui ullam agri glaebam
possiderent (i. e. si possiderent).—In affirmative clauses,
any, some
(poet.): dum amnes ulli rumpuntur fontibus, V.: scelus tacitum qui cogitat ullum, Iu.
