urbānus adj. with comp. and sup.
urbs,
of the city, of the town, in the city, in Rome
: vitam urbanam atque otium Secutus sum,
T.: tribus: praetor, Cs.: exercitus, L.: administratio rei
p.— As subst
n., an inhabitant of a city, city man, citizen, resident in Rome
: omnes urbani, rustici: otiosi, L.—
In city fashion, in city style, citizenlike, polished, refined, cultivated,
courteous, elegant, nice
: hominem ut nunc loquimur urbanum: resonare urbanius: sic
utroque distinctior et urbanior Cicero, Ta.—
Witty, humorous, facetious, jocose, clever
: in isto genere urbanissimus: sales: urbanus coepit
haberi, H.—
Bold, forward, impudent
: frons, H.: audacia.