Ias.
Quicumque regum cladibus fidus doles,
concurre, ut ipsam sceleris auctorem horridi
980capiamus, huc, huc fortis, armiferi cohors
conferte tela, vertite ex imo domum.
Med.
Iam iam recepi sceptra germanum patrem,
spoliumque Colchi pecudis auratae tenent;
rediere regna, rapta virginitas redit,
985o placida tandem numina, o festum diem,
o nuptialem! vade, perfectum est scelus,
vindicta nondum: perage, dum faciunt manus,
quid nunc moreris, anime? quid dubitas potens?
iam cecidit ira. paenitet facti, pudet,
990quid, misera, feci? misera? paeniteat licet,
feci— voluptas magna me invitam subit,
et ecce crescit, derat hoc unum mihi,
spectator iste. nil adhuc facti reor:
quicquid sine isto fecimus sceleris perit.
Ias.
995En ipsa tecti parte praecipiti imminet.
huc rapiat ignes aliquis, ut flammis cadat
suis perusta.
Med.
Congere extremum tuis
' natis, Iason, funus, ac tumulum strue:
coniunx socerque iusta iam functis habent,
1000a me sepulti; gnatus hic fatum tulit,
hic te vidente dabitur exitio pari.
Ias.
Per numen omne perque communes fugas
[p. 154]
torosque, quos non nostra violavit fides,
iam parce nato. si quod est crimen, meum est:
1005me dedo morti; noxium macta caput.
Med.
Hac qua recusas, qua doles, ferrum exigam.
i nunc, superbe, virginum thalamos pete,
relinque matres,
Ias.
Vnus est poenae satis.
Med.
Si posset una caede satiari haec manus,
1010nullam petisset, ut duos perimam, tamen
nimium est dolori numerus angustus meo.
in matre si quod pignus etiamnunc latet,
scrutabor ense viscera et ferro extraham.
Ias.
Iam perage coeptum facinus, haut ultra precor,
1015moramque saltem supplicis dona meis.
Med.
Perfruere lento scelere, ne propera, dolor:
meus dies est; tempore accepto utimur.
Ias.
Infesta, memet perime.
Med.
Misereri iubes.
bene est, peractum est. plura non habui, dolor,
1020quae tibi litarem. lumina huc tumida alleva,
ingrate Iason, coniugem agnoscis tuam?
sic fugere soleo, patuit in caelum via:
squamosa gemini colla serpentes iugo
summissa praebent, recipe iam gnatoa, parens;
1025ego inter auras aliti curru vehar.
Ias.
Per alta vade spatia sublimi aethere,
testare nullos esse, qua veneris, deos.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
L. Annaeus Seneca. Tragoediae. Rudolf Peiper. Gustav Richter. Leipzig. Teubner. 1921.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.