This text is part of:
Table of Contents:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
Θεράπαινα
γυναῖκες, Ἑκάβη ποῦ ποθ᾽ ἡ παναθλία,
ἡ πάντα νικῶσ᾽ ἄνδρα καὶ θῆλυν σπορὰν
660κακοῖσιν; οὐδεὶς στέφανον ἀνθαιρήσεται. Χορός
τί δ᾽, ὦ τάλαινα σῆς κακογλώσσου βοῆς;
ὡς οὔποθ᾽ εὕδει λυπρά σου κηρύγματα. Θεράπαινα
Ἑκάβῃ φέρω τόδ᾽ ἄλγος: ἐν κακοῖσι δὲ
οὐ ῥᾴδιον βροτοῖσιν εὐφημεῖν στόμα. Χορός
665καὶ μὴν περῶσα τυγχάνει δόμων ὕπερ
ἥδ᾽, ἐς δὲ καιρὸν σοῖσι φαίνεται λόγοις. Θεράπαινα
ὦ παντάλαινα κἄτι μᾶλλον ἢ λέγω,
δέσποιν᾽, ὄλωλας κοὐκέτ᾽ εἶ, βλέπουσα φῶς,
ἄπαις ἄνανδρος ἄπολις ἐξεφθαρμένη. Ἑκάβη
670οὐ καινὸν εἶπας, εἰδόσιν δ᾽ ὠνείδισας.
ἀτὰρ τί νεκρὸν τόνδε μοι Πολυξένης
ἥκεις κομίζουσ᾽, ἧς ἀπηγγέλθη τάφος
πάντων Ἀχαιῶν διὰ χερὸς σπουδὴν ἔχειν; Θεράπαινα
ἥδ᾽ οὐδὲν οἶδεν, ἀλλά μοι Πολυξένην
675θρηνεῖ, νέων δὲ πημάτων οὐχ ἅπτεται. Ἑκάβη
οἲ 'γὼ τάλαινα: μῶν τὸ βακχεῖον κάρα
τῆς θεσπιῳδοῦ δεῦρο Κασάνδρας φέρεις; Θεράπαινα
ζῶσαν λέλακας, τὸν θανόντα δ᾽ οὐ στένεις
τόνδ᾽: ἀλλ᾽ ἄθρησον σῶμα γυμνωθὲν νεκροῦ,
680εἴ σοι φανεῖται θαῦμα καὶ παρ᾽ ἐλπίδας.
Euripides. Euripidis Fabulae, vol. 1. Gilbert Murray. Oxford. Clarendon Press, Oxford. 1902.
The Annenberg CPB/Project provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.