Euripides, Phoenissae
Gilbert Murray, Ed.

Πολυνείκης

δισσοῖς Ἄδραστος ὤμοσεν γαμβροῖς τόδε,
Τυδεῖ τε κἀμοί: σύγγαμος γάρ ἐστ᾽ ἐμός:
ἄμφω κατάξειν ἐς πάτραν, πρόσθεν δ᾽ ἐμέ.
430πολλοὶ δὲ Δαναῶν καὶ Μυκηναίων ἄκροι
πάρεισι, λυπρὰν χάριν, ἀναγκαίαν δ᾽, ἐμοὶ
διδόντες: ἐπὶ γὰρ τὴν ἐμὴν στρατεύομαι
πόλιν. θεοὺς δ᾽ ἐπώμοσ᾽ ὡς ἀκουσίως
τοῖς φιλτάτοις ἑκοῦσιν ἠράμην δόρυ.
435ἀλλ᾽ ἐς σὲ τείνει τῶνδε διάλυσις κακῶν,
μῆτερ, διαλλάξασαν ὁμογενεῖς φίλους
παῦσαι πόνων με καὶ σὲ καὶ πᾶσαν πόλιν.
πάλαι μὲν οὖν ὑμνηθέν, ἀλλ᾽ ὅμως ἐρῶ:
τὰ χρήματ᾽ ἀνθρώποισι τιμιώτατα,
440δύναμίν τε πλείστην τῶν ἐν ἀνθρώποις ἔχει.
ἁγὼ μεθήκω δεῦρο μυρίαν ἄγων
λόγχην: πένης γὰρ οὐδὲν εὐγενὴς ἀνήρ.

Χορός

καὶ μὴν Ἐτεοκλῆς ἐς διαλλαγὰς ὅδε
χωρεῖ: σὸν ἔργον, μῆτερ Ἰοκάστη, λέγειν
445τοιούσδε μύθους οἷς διαλλάξεις τέκνα.

Ἐτεοκλῆς

μῆτερ, πάρειμι: τὴν χάριν δὲ σοὶ διδοὺς
ἦλθον. τί χρὴ δρᾶν; ἀρχέτω δέ τις λόγου:
ὡς ἀμφὶ τείχη καὶ ξυνωρίδας λόχων
τάσσων ἐπέσχον πόλιν, ὅπως κλύοιμί σου
450κοινὰς βραβείας, αἷς ὑπόσπονδον μολεῖν
τόνδ᾽ εἰσεδέξω τειχέων πείσασά με.

Ἰοκάστη

ἐπίσχες: οὔτοι τὸ ταχὺ τὴν δίκην ἔχει,
βραδεῖς δὲ μῦθοι πλεῖστον ἀνύουσιν σοφόν.
σχάσον δὲ δεινὸν ὄμμα καὶ θυμοῦ πνοάς:
455οὐ γὰρ τὸ λαιμότμητον εἰσορᾷς κάρα
Γοργόνος, ἀδελφὸν δ᾽ εἰσορᾷς ἥκοντα σόν.
σύ τ᾽ αὖ πρόσωπον πρὸς κασίγνητον στρέφε,
Πολύνεικες: ἐς γὰρ ταὐτὸν ὄμμασιν βλέπων
λέξεις τ᾽ ἄμεινον τοῦδέ τ᾽ ἐνδέξῃ λόγους.
460παραινέσαι δὲ σφῷν τι βούλομαι σοφόν:
ὅταν φίλος τις ἀνδρὶ θυμωθεὶς φίλῳ
ἐς ἓν συνελθὼν ὄμματ᾽ ὄμμασιν διδῷ,
ἐφ᾽ οἷσιν ἥκει, ταῦτα χρὴ μόνον σκοπεῖν,
κακῶν δὲ τῶν πρὶν μηδενὸς μνείαν ἔχειν.
465λόγος μὲν οὖν σὸς πρόσθε, Πολύνεικες τέκνον:
σὺ γὰρ στράτευμα Δαναϊδῶν ἥκεις ἄγων,
ἄδικα πεπονθώς, ὡς σὺ φῄς: κριτὴς δέ τις
θεῶν γένοιτο καὶ διαλλακτὴς κακῶν.