A.south wind (opp. Βορέας, Arist.Mete.363b15, cf. Od.5.331), “εὖτ᾽ ὄρεος κορυφῇσι Ν. κατέχευεν ὀμίχλην” Il.3.10 ; “ὅ τε ν. καὶ ὁ λίψ, ἀνέμων ὑετιώτατοι” Hdt.2.25 (but “ὁ ν. οὐκ ἀρχόμενος ἀλλὰ λήγων ὑέτιος” Arist.Pr. 942a29) ; “ἐτέγχθη κρᾶτ᾽ . . πληγῇσι νότου” S.Ph.1457 (anap.) ; “χειμερίῳ νότῳ” Id.Ant.335 (lyr.) ; “ὑγρὸς καὶ βαρύς” Arist.HA597b11 ; “ὑδατωδέστερος” Id.Pr.943a5 ; ὅταν μὲν ἐλάττων ᾖ, αἴθριός ἐστιν, ὅταν δὲ μέγας, νεφώδης ib.942a34 ; “καυματώδης” Id.Mete.364b23 : in pl., Id.HA612b6.
2. N. personified as god of the South wind, Hes.Th.380, 870.
II. south or south-west quarter, “πρὸς μεσαμβρίης τε καὶ νότου” Hdt.2.8 ; “πρὸς νότον κεῖται τῆς Λήμνου” Id.6.139 ; “τῆς δὲ γῆς τὸ πρὸς ν.” S.Fr.24.6 ; “τὸ πρὸς ν. τῆς πόλεως” Th.3.6 ; “βλέπειν πρὸς ν.” IG22.1227.18 ; ὁ τοῖχος ὁ πρὸς ν. ib.12.372.51 ; πρὸς νότου ἀνέμου ib.56 ; “βασίλισσα νότου” Ev.Matt.12.42 ; ἀπὸ νότου c. gen., to the south of, PTeb. 164.17 (ii B.C.), etc. ; later ἐκ νότου c. gen., PStrassb.29.8 (iii A.D.), etc. : gen. “νότου” to the south, PTeb.105.13 (ii B.C.), etc.