I.an agreeing together, agreement, unanimity, common accord (in good prose; most freq. in Cic.).
I. In gen.: “omnium gentium omni in re,” Cic. Tusc. 1, 13, 30: “firma omnium,” id. N. D. 1, 17, 44: “tanta Italiae,” id. Red. Quir. 8, 18: “nulla de illis magistratuum,” id. Red. in Sen. 15, 38: “singularis omnium bonorum in me tuendo,” id. Fam. 1, 9, 13: “universae Galliae consensio libertatis vindicandae,” Caes. B. G. 7, 76: “summa voluntatum, studiorum, sententiarum,” Cic. Lael. 4, 15.—
2. As a figure of speech, Quint. 9, 2, 51.—
B. Transf.: “naturae,” harmony, Cic. de Or. 3, 5, 20.—
II. In a bad sense, a plot, combination, conspiracy, Cic. Planc. 15, 37; id. Font. 7, 16 (3, 6): “scelerata,” id. Att. 10, 4, 1: “magna multorum,” Nep. Alcib. 3, 3.— In plur.: “nullaene consensiones factae esse dicuntur?” Cic. Verr. 2, 5, 4, § 9.—
b. In concreto, those who have banded together, conspirators: “globus consensionis,” Nep. Att. 8, 4.