I.trust, confidence, reliance, assurance (class.).
I. Lit.
A. In gen.: “prope certam fiduciam salutis praebere,” Liv. 45, 8, 6; cf.: “jam de te spem habeo, nondum fiduciam,” Sen. Ep. 16: “spes atque fiducia,” Caes. B. C. 1, 20, 2: “tyrannorum vita, nimirum in qua nulla fides, nulla stabilis benevolentiae potest esse fiducia,” Cic. Lael. 15, 52: “hoc se colle Galli fiduciā loci continebant,” Caes. B. G. 7, 19, 2: “tantam habebat (Curio) suarum rerum fiduciam,” id. B. C. 2, 37, 1: “arcae nostrae fiduciam conturbare,” Cic. Q. Fr. 2, 12, 5: “vitae nostrae,” Ov. M. 1, 356: “falsa'st ista tuae, mulier, fiducia formae,” Prop. 3 (4), 24, 1. Ov. H. 16, 321: “fiducia alicujus,” Cic. Verr. 1, 14, 40: “nihil est, quod in dextram aurem fiducia mei dormias,” by reason of any confidence you have in me, Plin. Ep. 4, 29, 1: “tantane vos generis tenuit fiducia vestri?” Verg. A. 1, 132: “quae sit fiducia capto,” on what the captive relied, hoped? id. ib. 2, 75: “humanis quae sit fiducia rebus,” reliance, id. ib. 10, 152: “mirabundi, unde tanta audacia, tanta fiducia sui victis ac fugatis,” self-confidence, confidence in themselves, Liv. 25, 37, 12: “mei tergi facio haec, non tui fiducia,” i. e. at my own peril, Plaut. Most, 1, 1, 37; for which, with the pron. possess.: “mea (instead of mei) fiducia opus conduxi et meo periculo rem gero,” Plaut. Bacch. 4, 4, 100: nunc propter te tuamque pravus factus est fiduciam, reliance on you (for tuique), id. ib. 3, 3, 9: “hanc fiduciam fuisse accusatoribus falsa obiciendi,” Quint. 7, 2, 30: “praestandi, quod exigebatur, fiducia, id. prooem. § 3: nec mihi fiducia est, ut ea sola esse contendam,” id. 5, 12, 1.—
B. In partic., for fiducia sui, self-confidence, boldness, courage: “omnes alacres et fiduciae pleni ad Alesiam proficiscuntur,” Caes. B. G. 7, 76, 5: “timorem suum sperabat fiduciam barbaris allaturum,” Hirt. B. G. 8, 10, 1: “consul ubi, quanta fiducia esset hosti sensit, etc.,” Liv. 34, 46, 5 and 8: “hostis,” id. 30, 29, 4: “nimia,” Nep. Pel. 3: “fiduciam igitur orator prae se ferat,” Quint. 5, 13, 51: “simplicitate eorum et fiduciā motus,” Suet. Claud. 25: “non quo fiducia desit (mihi),” Ov. H. 17, 37. —With a play in the meaning A. supra: Pe. Qua fiducia ausus (es) filiam meam dicere esse? Ep. Lubuit; “ea fiducia,” Plaut. Ep. 5, 2, 32.—
II. Transf. *
A. Objectively (synon. with fides, II. A.), trustiness, fidelity: “ut quod meae concreditum est Taciturnitati clam, fidei et fiduciae, Ne enuntiarem cuiquam, etc.,” Plaut. Trin. 1, 2, 105: “ibo ad te, fretus tua, Fides, fiducia,” id. Aul. 3, 6, 50.—
B. Jurid. t. t., that which is intrusted to another on condition of its being returned, a deposit, pledge, security, pawn, mortgage: “si tutor fidem praestare debet, si socius, si, cui mandaris, si qui fiduciam acceperit, debet etiam procurator,” Cic. Top. 10, 42: “fiduciā acceptā ... fiduciam committere alicui,” id. Fl. 21, 51: “per fiduciae rationem fraudare quempiam,” id. Caecin. 3, 7; cf.: “judicium fiduciae,” id. Rosc. Com. 6, 16; id. N. D. 3, 30, 74: reliquorum judiciorum haec verba maxime excellunt: in arbitrio rei uxoriae, MELIVS AEQVIVS; “in fiducia, VT INTER BONOS BENE AGIER, etc.,” id. Off. 3, 15, 61; cf.: “ubi porro illa formula fiduciae, VT INTER BONOS BENE AGIER OPORTET,” id. Fam. 7, 12, 2 (cf. also id. Top. 17, 66); Gai. Inst. 2, 59 sq.; Paul. Sent. 2, 13, 1 sqq.; cf. Dict. of Antiq. p. 443.