I.incitement, encouragement, exhortation (in class. prose only in abl. sing.): “haec vox hujus hortatu praeceptisque conformata, nonnullis aliquando saluti fuit,” Cic. Arch. 1, 1: “aliorum consilio, hortatu, auctoritate,” id. Fam. 13, 29, 7: “suorum omnium hortatu,” Caes. B. C. 3, 86, 1: “hortatu suo,” Ov. Tr. 5, 14, 46; Luc. 6, 317.—Dat.: “hortatui,” Macr. S. 7, 5.— With obj. gen.: “hortatus laudum,” Sil. 12, 67.—In plur., Ov. M. 3, 242; 7, 339; Val. Fl. 3, 550; 4, 81 al.
hortātus , ūs, m. id.,