previous next
ĭn-ūsĭtātus , a, um, adj.,
I.unusual, uncommon, extraordinary, very rare (class.): pro di immortales! speciem humanam inusitatam, Att. ap. Non. 226, 2: “nova et inusitata belli ratio,Caes. B. C. 3, 47: “magnitudo,Cic. Off. 3, 9, 38: “lepor,id. de Or. 2, 23, 98.— With dat.: “nostris oratoribus lepos,Cic. de Or. 3, 23, 91; Flor. 4, 2, 81: inusitatum est, with subj.-clause, Cic. Deiot. 1, 1. — Comp.: “species navium inusitatior,Caes. B. G. 4, 25.—Sup.: miracula, Aug. Civ. Dei, 10, 12.—Adv. in two forms.
1. ĭnūsĭ-tātē , in an unwonted manner, unusually, strangely: “absurde et inusitate scriptae epistolae,Cic. Q. Fr. 1, 2, 3: “loqui,id. Brut. 75.—Comp.: “poëta inusitatius contraxerat,Cic. Or. 46.—Sup.: “inusitatissime nox pro noctu dixerunt (al. inusitate),Macr. S. 1, 4, 19.—*
2. ĭnūsĭtātō , in an unusual manner: “enituit,Plin. Pan. 5, 2 (al. inusitato indicio enituit).
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (9 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (9):
    • Cicero, Letters to his brother Quintus, 1.2.3
    • Caesar, Gallic War, 4.25
    • Cicero, For King Deiotarius, 1.1
    • Caesar, Civil War, 3.47
    • Cicero, On Oratory, 2.23
    • Cicero, On Oratory, 3.23
    • Cicero, De Officiis, 3.9
    • Cicero, Brutus, 75
    • Cicero, Orator, 46
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: