I.abl. masc. quoquam, very rare, Liv. 3, 57, 6 Weissenb. ad loc., and 34, 35, 9; Suet. Caes. 59), pron. indef., any, any one, any body, any thing, something (cf.: aliquis, ullus, quispiam).
I. In gen.
A. Adj.: “an invenire postulas quemquam cocum, nisi, etc.,” Plaut. Ps. 3, 2, 62: nemo est indignior, quem quisquam homo aut amet aut adeat, id. Bacch. 4, 3, 5: “si cuiquam generi hominum, si cuiquam ordini aratorum probatus sit,” Cic. Verr. 2, 2, 6, § 17: “ubi cuiquam legationi fui impedimento,” id. Fam. 3, 10, 6. —
B. Subst., any man, any person, any thing; also emphatic, any person whoever, any person or thing (even the least, etc.): “sed mandare quemquam litteris cogitationes suas, qui eas nec disponere nec inlustrare possit,” Cic. Tusc. 1, 3, 6: “si quisquam est timidus, is ego sum,” id. Fam. 6, 14, 1; id. Att. 14, 1, 2; Ter. Eun. prol. 1: “ne quemquam interficiant,” Caes. B. G. 7, 40; Sall. J. 45, 2; Plaut. Aul. 4, 2, 2: “aut enim nemo, aut, si quisquam, ille sapiens fuit,” Cic. Lael. 2, 9: “si quidquam humanorum certi est,” Liv. 5, 33: “an quisquam usquam gentium est aeque miser?” Ter. Hec. 3, 1, 13: “estne quisquam omnium mortalium, de quo melius existimes tu?” Cic. Rosc. Com. 6, 18: “si animadversum esset, quemquam ad hostes transfugere conari,” Nep. Ages. 6, 2: “quicquam tu illa putas fuisse decreta?” Cic. Att. 9, 5, 3: “percontans quisquamne in palatio esset,” Aur. Vict. Ep. 11. —
II. In partic.
A. Nec (neque) quisquam, and no one, and none, = nemo, Plaut. Aul. 2, 2, 29: “nec quisquam ex agmine tanto Audet adire virum,” Verg. A. 5, 378: “nostrum quisquam,” Plaut. Am. 5, 1, 47: “neque ex castris Catilinae quisquam omnium discesserat,” Sall. C. 36, 5: “neque cuiquam nostrum licuit lege uti,” id. ib. 33, 1.—
B. With unus, a single one: “quia nondum in quemquam unum saeviebatur,” Liv. 3, 55, 15. — Hence also, nec quisquam unus, and not a single one: “nec quisquam alterius gentis unus tantum eā arte excellit,” Liv. 28, 37; 2, 9, 8.—
C. Quicquam with nihil, pleonastically, nothing whatever, nothing at all: “comperiebam, nihil ad Pamphilum Quicquam attinere,” Ter. And. 1, 1, 63.—
D. With numquam: “quae nocet numquam cuiquam,” no man at any time, Cic. Fin. 1, 16, 50: “numquam quidquam,” id. Tusc. 2, 12, 29. —