previous next
ūnĭgĕna , ae (collat. form oenĭgĕ-nŏs unigenitus, Paul. ex Fest. p. 195 Müll.), adj. unus-gigno.
I. Only-begotten, only: “idcirco singularem deus hunc mundum atque unigenam procreavit,Cic. Univ. 4, 10.—In Christian authors, of Christ: “dominus deusque,Paul. Nol. Carm. 5, 46; cf. unigenitus.—
II. Born of one parent, of one or the same family (poet.): te, Phoebe, relinquens Unigenamque simul cultricem montibus Idri, i. e. Diana, sister of Phoebus. Cat. 64, 301; of Zephyrus, as brother of Memnon, id. 66, 53.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (1 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (1):
    • Cicero, Timaeus, 4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: