I.pass. form, venear, Plaut. Fragm. ap. Diom. p. 365: “veneatur, Titian. ib.: vaeniri,” Plaut. Pers. 4, 4, 28 Ritschl: “VENIRI,” Inscr. Orell. 4388; the i of the supine short, acc. to Prisc. p. 907 P.; scanned long by Sedul. Hymn. 1, 21; fut. VENIET, Inscr. Grut. 512, 14; imp. venibat, Cic. Verr. 2, 3, 47, § 113; perf. inf. venisse, Front. 4, 5, 20; Val. Max. 4, 4, 9), v. n. venum-eo; v. 2. venus, to go to sale, i. e. to be sold (used as pass. of vendo; “class.): oleam venire oportet ... oleo venibit,” Cato, R. R. 146: auctio fiet; “venibunt servi, supellex, fundi, aedes, omnia Venibunt, quiqui licebunt ... Venibit uxor quoque etiam, si quis emptor venerit,” Plaut. Men. 5, 9, 96 sq.: “venibis tu hodie virgo,” id. Pers. 3, 1, 8: “cogis eos plus lucri addere, quam quanti venierant, cum magno venissent,” Cic. Verr. 2, 3, 39, § 89: “ei mandasti, cui expediret illud venire quam plurimo,” id. Fam. 7, 2, 1: “mancipia venibant Saturnalibus tertiis,” id. Att. 5, 20, 5: “quia veneat auro Rara avis,” Hor. S. 2, 2, 25: “respondit, a cive se spoliari malle quam ab hoste venire,” Quint. 12, 1, 43; 12, 7, 12: “liber, quo questus est venire advocationes, venire etiam praevaricationes,” Plin. Ep. 5, 13 (14), 6: “adicis hos (agros) nongentis milibus posse venire,” id. ib. 7, 11, 1: “(mullum) missum sibi cum in macellum deferri et venire jussisset,” Sen. Ep. 95, 42; Suet. Calig. 40; id. Ner. 16; Flor. 3, 21, 27; Curt. 9, 4, 5; 9, 8, 15; Sen. Const. 3, 1.
vēnĕo (also vaenĕo ), īvi or ii, ī^tum, 4 (in the