‘πρὸς τεῖχος ἀναβαίνων.’ ‘ἐγὼ μὲν δεικνύω’
‘ἐσπουδακώς, οἱ δὲ πάλιν ἐπεμυκτήρισαν.’
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
ἔτι τοίνυν τοῖς μὲν πρὸς τοὺς γέλωτας εὐκαταφόροις φύσει καὶ προχείροις μάλιστα
φεύγειν προσήκει καὶ φυλάττεσθαι τοὺς γαργαλισμοὺς καὶ τὰς ψηλαφήσεις, ἐν αἷς τὰ λειότατα τοῦ σώματος ὀλισθάνοντα
καὶ συρρέοντα κινεῖ καὶ συνεξορμᾷ τὸ πάθος: ὅσοι δὲ πρὸς δόξαν
ἐμπαθέστερον ἐρρυήκασι, τούτοις ἄν τις οὐχ ἥκιστα παραινέσειεν ἀπέχεσθαι
τοῦ σφᾶς αὐτοὺς ἐπαινεῖν, ὅταν ὑπ᾽ ἄλλων ἐπαινῶνται. δεῖ γὰρ ἐρυθριᾶν ἐπαινούμενον οὐκ ἀπερυθριᾶν, καὶ
καταστέλλειν τοὺς μέγα τι περὶ αὑτῶν λέγοντας, οὐκ ἐλέγχειν ὡς
ἐνδεέστερον ἐπαινοῦντας: ὅπερ οἱ πολλοὶ ποιοῦσιν, ὑπομιμνήσκοντες αὐτοὶ
καὶ προσεμφοροῦντες
ἄλλας τινὰς πράξεις καὶ ἀνδραγαθίας, ἄχρι
ἂν τῷ περὶ αὑτῶν καὶ τὸν παρ᾽ ἑτέρων ἔπαινον διαφθείρωσιν. ἔνιοι μὲν
οὖν κολακεύοντες αὐτοὺς ὥσπερ γαργαλίζουσι καὶ φυσῶσιν: ἔνιοι δὲ
κακοήθως οἷόν τι δέλεαρ μικρὸν εὐλογίας [p. 415] ὑποβάλλοντες
ἐκκαλοῦνται τὴν περιαυτολογίαν: οἱ δὲ προσπυνθάνονται καὶ διερωτῶσιν, ὡς
παρὰ τῷ Μενάνδρῳ τὸν στρατιώτην , ἵνα γελάσωσι ,
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.