A.“πεπάχυσμαι” Arist.Mu. 394a28, Philostr. Gym.52, but “πεπάχυμμαι” Gal.6.678, Herm. ap.Stob.1.49.68 :—fatten, “τὰ σώματα” Pl.Grg.518c ; “βοῦν” Id.R.343b ; “ἴππον” X.Oec.12.20 :—Pass., grow fat, Hp.Aph.5.44, Ar.Ach.791 ; “δαιτὶ παχυνόμενος” AP7.207 (Mel.) ; “παχυνθῇ ἡ ἀκρίς” LXXEc.12.5.
b. thicken, strengthen, “δεσμόν” Porph.Abst.1.38.
2. metaph., cause to wax fat, increase, κότον π. A.Supp.618 :—Pass., “ὄλβος ἄγαν παχυνθείς” Id.Th.771 (lyr.).
b. metaph., make gross or dull, τὰς ψυχὰς ὑπὸ πλης μονῆς π. Plu.2.995d ; βρώσεις τὸν νοῦν π. Philostr.V A1.8 :— Pass., LXX Is.6.10 ; “πεπαχυσμένος” Philostr.VS1.21.1 ; to be coarsened, [“ψυχὴ] παρὰ τὴν ἰδίαν φύσιν πεπαχυμμένη” Herm. l. c. ; “περιβλήματα . . παχυνόμενα ὑπὸ τῆς γηίνης φύσεως” Procl.in R.1.119 K.
II. Pass., become thick, π. πρὸς τὸν ἥλιον, of the skull, Hdt.3.12 ; of humours, Hp.VM19 ; of excrements, Id.Prog.11, cf. Arist.GA735a36, al.; distd. from πήγνυσθαι, Id.Mete.383a11, b18 ; of fruit juices, become concentrated, Thphr.CP6.16.2 ; of oil, Philostr.Gym.52.
2. to be dulled, of the sun's light, D.P.35.
