previous next
conspĭcŭus , a, um, adj. 1. conspicio (poet. or in post-Aug. prose, esp. in Tac.; not in Quint.).
I. Lit., that is or comes in view, visible; opp. occultus: “quot inter Occultum stellae conspicuumque polum,Ov. Tr. 4, 10, 108: “rebus ab auditis conspicuisque,id. P. 3, 4, 22: late vertex, * Hor. C. 3, 16, 19: “signum in proeliis,Phaedr. 4, 6, 6: “acies barbarorum,Tac. H. 4, 29: “tabernaculum undique,Curt. 9, 6, 1: sidus omnibus e terris, Augustus ap. Plin. 2, 25, 23, § 94.—
II. Trop., in gen.: “habere mortem in conspicuo,before the eyes, Sen. Brev. Vit. 20, 5: “nives,id. Thyest. 126: “pyramides,Plin. 36, 12, 16, § 76.—
B. Pregn., that attracts the attention to itself, striking, conspicuous, distinguished, illustrious, remarkable, φανερός; with dat. pers.: “Romanis conspicuum eum novitas divitiaeque faciebant,Liv. 1, 34, 11; Suet. Aug. 45.—With abl.: “insignis clara conspicuusque domo,Tib. 3, 3, 4; so Ov. M. 12, 467; id. H. 5, 139; Tac. H. 3, 29; 3, 33; Plin. Ep. 3, 3, 2; Suet. Aug. 72 al.; cf. with dat. pers.: “consilio, manu, voce insignis hosti, conspicuus suis,Tac. H. 3, 17.—Absol.: “ambo conspicui,Ov. M. 8, 373; so Tac. H. 1, 88; 4, 42; id. G. 7; id. Or. 36.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: