I.pitiless, merciless (very rare, but class.): “ipsum immisericordem, superbum fuisse,” Cic. Inv. 2, 36, 108: “judex immisericors atque inexorabilis contra improbos,” Gell. 14, 4, 3.—Of things: flucti (i. e. fluctus) inmisericordes jacere, Att. ap. Non. 488, 12 (Fragm. Trag. v. 33 Rib.); Vulg. Jer. 50, 42.—* Adv.: immĭsĕrĭcordĭter , unmercifully: “factum a vobis duriter immisericorditerque,” Ter. Ad. 4, 4, 28.
immĭsĕrĭcors (inm- ), ordis, adj. inmisericors,