I.gen. plur. immunitatium, Cic. Phil. 2, 14, 35), f. immunis, freedom or exemption from public services, burdens, or charges, immunity (class.).
I. Lit.: (Druides) militiae vacationem omniumque rerum habent immunitatem, * Caes. B. G. 6, 14, 1: “immunitas et libertas provinciae,” Cic. Font. 8, 17: “immunitatem (a tributis) obtulit,” Suet. Aug. 40; Tac. A. 12, 61; 13, 51; Curt. 5, 3, 15: personae quibus decimae immunitatem ipse (imperator) tribuit, Mos. et Rom. Leg. Coll. 16, 9, 3 et saep.—In plur., Cic. Fam. 12, 1, 1; id. Phil. 1, 1, 3; Suet. Tib. 49; id. Galb. 15; Tac. H. 3, 55.—