I. Of or belonging to a general (class.): “quod ipse honos laborem leviorem faceret imperatorium,” Cic. Tusc. 2, 26, 62: “jus,” Cic. Verr. 2, 1, 21, § 57; cf. “partes (shortly before: imperatoris partes),” Caes. B. C. 3, 51, 5: “nomen,” Cic. Fam. 11, 4, 1; Tac. A. 1, 3: “consilium,” Cic. N. D. 3, 6, 15: “laus,” id. Ac. 2, 1, 2: “virtus,” Quint. 7, 10, 13; 8, 2, 11: “ars,” id. 2, 17, 34: “manubiae,” Cic. de Or. 3, 3, 10: “pulvis sudorque (opp. campestris meditatio),” Plin. Pan. 13, 1: “navis,” an admiral's ship, Plin. 19, 1, 5, § 22.—* Adv.: impĕrātōrĭē , like a general: dum se ad id bellum imperatorie instruit, Treb. Claud. 6.—
II. (Acc. to imperator, II. B. 3.) Imperial: “genesis,” Suet. Dom. 10: “munera,” id. Vesp. 24: “onera,” id. Calig. 42.