I.without a road, impassable (syn.: inaccessus, devius; not in Cic. or Cæs.).
I. Lit.: “lustra,” Verg. A. 4, 151: “longa via,” id. ib. 3, 383: “saltus,” Liv. 9, 14: “per invias atque ignotas rupes iter,” id. 38, 2 fin.: “saxa,” Verg. A. 1, 537: “maria Teucris,” Verg. A. 9, 130: “rupibus regio,” Plin. 12, 14, 30, § 52: “virtuti nulla est via,” Ov. M. 14, 113.— Neutr.: “nil virtuti invium,” Tac. Agr. 27.— With inf.: “Acheron invius renavigari,” Sen. Herc. Fur. 715. — Subst.: invĭa , ōrum, n. plur., impassable places: “per invia pleraque et errores,” Liv. 21, 35: “per vias inviaque,” id. 23, 17: “per vias, per invia,” id. 38, 23: “dumosa,” Sil. 4, 305.—
II. Transf., inaccessible, impenetrable: “regna,” impenetrable, Verg. A. 6, 514: templa, Ov. M. 11, 414: “tot bellis invia tecta,” Sil. 14, 639: “Sarmaticis lorica sagittis,” Mart. 7, 2.