officium ī, n
for opificium, opus+2 FAC-, a service, kindness, favor, courtesy: pro recentibus Gallici belli officiis, help given in, Cs.: summo officio praeditus homo, exceedingly obliging: officio te certasse priorem, V.: Officiis dilecta suis, loved for her kindly services, O.—A ceremonial observance, ceremony, attendance: officium cras mihi peragendum, a ceremonial visit, Iu.: tempus per officiorum ambitum transigunt, Ta.—An obligatory service, obligation, duty, function, part, office: patris, T.: functus officio, L.: in deos hominesque fungi officiis, L.: a pueris nullo officio adsuefacti, Cs.: vita cum officio coniuncta: amicitiae: satisfacere officio, perform: officium suum deserere, neglect: de officio decedis: in officio manere, Cs.: offici neglegentior.—An official duty, service, employment, business, work: officia inter se partiuntur, Cs.: maritimum, naval service, Cs.: fama aucti officii, i. e. of extending his authority, Ta.—A sense of duty, dutifulness, conscience: quicquid in eum iudici officique contuleris: utrum apud eos officium valeret, Cs.