previous next
ab-surdus , a, um, adj. ab, mis-, and Sanscr. svan = sonare; cf. susurrus, and σῦριγξ, = a pipe; cf. also absonus,
I.out of tune, hence giving a disagreeable sound, harsh, rough.
I. Lit.: “vox absona et absurda,Cic. de Or. 3, 11, 41; so of the croaking of frogs: absurdoque sono fontes et stagna cietis, Poët. ap. Cic. Div. 1, 9, 15.—
II. Fig., of persons and things, irrational, incongruous, absurd, silly, senseless, stupid: “ratio inepta atque absurda,Ter. Ad. 3, 3, 22: “hoc pravum, ineptum, absurdum atque alienum a vitā meā videtur,id. ib. 5, 8, 21: “carmen cum ceteris rebus absurdum tum vero in illo,Cic. Mur. 26: “illud quam incredibile, quam absurdum!id. Sull. 20: “absurda res est caveri,id. Balb. 37: bene dicere haud absurdum est, is not inglorious, per litotem for, is praiseworthy, glorious, Sall. C. 3 Kritz.—Homo absurdus, a man who is fit or good for nothing: “sin plane abhorrebit et erit absurdus,Cic. de Or. 2, 20, 85: “absurdus ingenio,Tac. H. 3, 62; cf.: “sermo comis, nec absurdum ingenium,id. A. 13, 45.—Comp., Cic. Phil. 8, 41; id. N. D. 1, 16; id. Fin. 2, 13.—Sup., Cic. Att. 7, 13.—Adv.: absurdē .
1. Lit., discordantly: “canere,Cic. Tusc. 2, 4, 12.—
2. Fig., irrationally, absurdly, Plaut. Ep. 3, 1, 6; Cic. Rep. 2, 15; id. Div. 2, 58, 219 al.Comp., Cic. Phil. 8, 1, 4.—Sup., Aug. Trin. 4 fin.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: