previous next
discrētĭo , ōnis, f. discerno (postclass.).
I. A separation: “cum vis aliqua utrumque (corpus et animam) discreverit, quae discretio mors vocetur,Macr. Somn. Scip. 1, 6, 17; Lact. 7, 12, 4.—
II. A difference, distinction: “sine discretione,Pall. Jul. 4, 5; Amm. 17, 1 al.
III. Discernment, discrimination, capacity for distinguishing (late Lat.): “ne, propter discretionem difficilem, jus incertum sit,Vulg. 1 Cor. 12, 10: “boni ac mali,id. Hebr. 5, 14.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: