βαρεῖα συνέκδημος οὖσα δι᾽ ἀλαζονείαν καὶ πολυτελὴς σύνδειπνος ὑπὸ λιχνείας καὶ σύγκοιτος ὀδυνηρά, φροντίσι καὶ μερίμναις καὶ ζηλοτυπίαις ἐκκόπτουσα τὸν ὕπνον καὶ διαφθείρουσα. καὶ γὰρ ὃ 1 καθεύδουσι, τοῦ σώματος ὕπνος ἐστὶ καὶ ἀνάπαυσις, τῆς ψυχῆς πτοῖαι καὶ ὄνειροι 2 καὶ ταραχαὶ διὰ δεισιδαιμονίαν. [p. 246]
ὅταν δὲ νυστάζοντὰ μ᾽ ἡ λύπη λάβῃ,φησί τις. οὕτω δὲ καὶ φθόνος 1 καὶ φόβος καὶ θυμὸς; καὶ ἀκολασία διατίθησι. μεθ᾽ ἡμέραν μὲν γὰρ ἔξω βλέπουσα καὶ συσχηματιζομένη πρὸς ἑτέρους ἡ κακία
3 ἀπόλλυμ᾽ ὑπὸ τῶν ἐνυπνίων