A.leave in, μόνον . . ἐλλελειμμένον left in a race, S.El.736; leave behind, “οὐδ᾽ ἐλλέλοιπας ἐλπίδα” E.El.609; “τοῖόν σφιν ἐνέλλιπε θέλκτρον ἀοιδῆς” A.R.1.515.
2. leave out, leave undone, freq. with neg. Pron. neut., “μηδὲν ἐ. ὅσων χρὴ πονεῖν” S.Aj.1379; “οὐδὲν ἐλλείψουσι . . χειρουργίας” Ar.Lys. 673; “λέγε μηδὲν ἐλλείπων” Pl.Plt.269c, cf. Ti.17b, X.Mem.4.3.17; “ἐ. τι τῶν νομίμων” Id.Cyr.1.2.14; τοῦτ᾽ αὐτὸ ἐ. Pl.Plt.267c, cf.R.362d; ἔνια, σμικρά, Id.Cra.431c, 431d, etc.:—Pass., Id.Phlb.18d; “τῆς προθυμίας οὐδὲν ἐλλέλειπται” Lys.12.99; “εὑρήσει οὐδὲν ἐλλειφθέν” D.18.303.
b. fail to pay, leave unpaid, “ἐλλελοιπότες εἰσφοράν” Id.24.172, cf. Arist. Ath.48.1; “τινὰ τῶν ὀψωνίων τοῖς μισθοφόροις” Plb.4.60.2.
3. intr., fall short, fail, “οὐ μὴν Τρίοπός γ᾽ ἐνέλειπεν” h.Ap.213; “ἄτας οὐδὲν ἐλλείπει” S.Ant.584 (lyr.); “ἤνπερ μὴ 'λλίπωσιν αἱ δίκαι” Ar.Pl.859; “ἐ. ἐν τῷ ἔργῳ” Th.1.120; “τοῖς ἱππικοῖς” Plb.15.3.5; opp. περιγίγνεσθαι, Pl. Lg.740d; opp. πλεονάζειν, Isoc.2.33; opp. ὑπερβάλλειν, Pl.Lg.719d, Arist.EN1108b18; fail in duty, X.HG7.5.8, Eq.8.5; τὸ ἐλλεῖπον [τῆς ἐπιστήμης] a deficiency of . ., Th.6.69; “τὸ ἐ. ἐκπληρώσατε” X.Cyr.4.5.39, etc.; to be too small, Id.Cyn.5.26; ἐλλείπων, ὁ, name of a throw of the dice, Eub.57.4.
4. c. gen. rei, to be in want of, fall short of, lack, “τὸν ἐλλείποντ᾽ ἔτι ἥβης ἀκμαίας” A.Th.10; ἐ. [χρημάτων] Th.1.80; “τῆς δόξης” Id.2.61; “τὰ τῶν ἱκανῶν ἐλλείποντα” X.Hier.4.8; τὸ τίμημα ἐνέλιπε τῶν ἑξακισχιλίων διακοσίοις ταλάντοις fell short of the 6000 by 200, Plb.2.62.7; τοσοῦτον ἐλλείπει τοῦ λυπεῖσθαι so far does he fall short of feeling pain, Arist.EN1108b5; πολλοῦ γε καὶ τοῦ παντὸς ἐλλείπω (sc. τοῦ ταρβεῖν) A.Pr.961: with a neg., προθυμίας γὰρ οὐδὲν ἐλλείπεις ib.341, cf. Pl.Ti.20c; “οὔτε ἀνοίας οὐδὲν ἐλλείπει οὔτε ἀναισχυντίας” Id.R.571d: impers., ἐλλείπει πωμάτων there is lack of drink, Id.Lg.844b; οἷς ἂν τῆς γενέσεως ἐλλείπῃ ib.740c; “ὧν δ᾽ ἐνέλειπε τῇ πόλει . . ” D.18.302.
5. c.gen.pers., to be inferior to, Pl.Alc.1.122c; ἐμπειρίᾳ μηδὲν ἐκείνων ἐ. Id.R.484d: also c. gen. rei, τἀνθάδε τῶν ἐκεῖ ἐ. Id.Alc.1.122d.
6. folld.by μή c.inf., τί γὰρ ἐ. μὴ παραπαίειν; in what does it fall short of madness? A.Pr.1056 (anap.); “οὐδὲν ἐλλείψω τὸ μὴ . . πυθέσθαι” S.Tr.90.
7. c. part., “ὅτι ἄν τις ἐλλείπῃ λέγων” Pl.Phdr.272b; οὐκ ἐλλείψει εὐχαριστῶν will not fail to give thanks, Decr. ap. D.18.92: abs., οἱ ἐλλείποντες defaulters, Id.22.44.
8. of things, to be wanting or lacking to . ., c.dat., X.Mem.2.1.8.
II. c. acc. pers., ἐλλείπει τινά τι something fails one, Plb.9.41.11; “ἵνα μηδὲν αὐτὰς ἐλλείπῃ τῶν ἐπιτηδείων” Id.10.18.11.
III. Pass., to be surpassed, “ἐλλείπεσθαι εὖ ποιῶν” X.Mem.2.6.5.
2. to be wanting, fail, Id.Cyr.6.2.37, Eq.3.8, etc.; to be inferior, Pl.R.484d: c. gen., “τινὸς εἰς σύνεσιν” Id.Amat.136a.