I.to murmur with approbation or disapprobation (cf. acclamo): “quam valde universi admurmurārint,” Cic. Verr. 2, 5, 16: “admurmurante senatu neque me invito,” id. Att. 1, 13, 2.—Impers.: “cum esset admurmuratum,” Cic. de Or. 2, 70, 285.
ad-murmŭro , āvi, ātum, 1, v. n.,