I.a corrupter, misleader, seducer, briber: “latebricolarum hominum (amor),” Plaut. Trin. 2, 1, 14: “civium,” id. Poen. 3, 6, 21: “juventutis,” Cic. Cat. 2, 4, 7: estne in corruptorem marito justior potestas? Hor. S. 2, 7, 63; cf.: “virginum Vestalium,” Suet. Dom. 8: “nostri,” Cic. Rab. Post. 3, 6; cf.: “tribus venditor et corruptor,” id. Planc. 16, 38.
corruptor (conr-; corrumptor , Plaut. Trin. 2, 1, 14 Ritschl), ōris, m. id.,