I.part. perf.: confictus sagittis, Scaur. ap. Diom. p. 373; Veg. Art. Vet. 2, 11, 4; cf. figo init.), v. a.
I. To join (by pressing), to fasten together (rare): “sublaminas inter sese,” Cato, R. R. 21, 3: “transtra clavis ferreis,” to nail together, Caes. B. G. 3, 13: “tabulam aculeis,” Col. 7, 3, 5: “transversaria tigna,” Vitr. 10, 6, 3; 10, 21.—
II. To pierce through, to transfix.
A. Prop., esp. with a weapon: “filios suos sagittis,” Cic. Ac. 2, 28, 89: “capras sagittis,” id. N. D. 2, 50, 126: “cohors confixa multitudine sagittarum,” Suet. Caes. 68; Nep. Dat. 9, 5: “pereunt Hypanisque Dymasque, Confixi a sociis,” Verg. A. 2, 429; cf. id. ib. 3, 45; Suet. Dom. 3: confixum facere, Lucil. ap. Cic. de Or. 2, 62, 255: “aliquem cuspide,” Luc. 3, 621; cf. Ov. P. 2, 7, 15.—Prov.: cornicum oculos; v. cornix.—
B. Trop.: meminerant, ejus sententiis confixum Antonium, i. e. rendered powerless or inactive, Cic. Phil. 12, 7, 18: ubi confixus desides, Afran. ap. Non. p. 89, 33: “ducentis confixus senati consultis,” Cic. Har. Resp. 5, 8.