I. Act.
A. With acc., to run away from; to flee, shun, avoid: “fugiendo devitare (class.): aditum alicujus sermonemque,” Caes. B. G. 6, 13, 7: “proelium,” id. B. C. 1, 82, 2: “patriam,” Cic. Rep. 2, 19, 34 (dub.): “munus,” id. ib. 6, 15; id. Att. 8, 3, 4: “injurias fortunae defugiendo relinquas,” id. Tusc. 5, 41, 118: “eam disputationem,” id. de Or. 1, 23 fin.: “contentiones, inimicitias, vitae dimicationes,” id. Planc. 32: “auctoritatem,” to withdraw from responsibility, Plaut. Poen. 1, 1, 19; Ter. Eun. 2, 3, 98; Cic. Sull. 11, 33 et saep. —
C. Absol., to shun, avoid, escape: “rempublicam suscipiant: sin timore defugiant, etc.,” Caes. B. C. 1, 32, 7.—