I.to besmear, anoint with a liquid: delibuo καταβρέχω, ἐλαιῶ, βρέχω, Gloss. Cyrill. (in the verb. finit. only late Lat.).
I. Lit.
(β).
Part. perf.: “multis medicamentis propter dolorem artuum delibutus,” Cic. Brut. 60, 217; cf. Quint. 11, 3, 129: delibutus unguentis, Cic. ap. Non. 309, 2; cf. Phaedr. 5, 1, 12; “capillus,” Cic. Rosc. Am. 46, 135: “(meretrices) Miserae, ceno delibutae,” Plaut. Poen. 1, 2, 55: tetra sanie, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 106: “atro cruore,” Hor. Ep. 17, 31: cf. “dona (Medeae),” id. ib. 3, 13: “labra pingui ceroto,” Mart. 11, 98, 6: “unguento,” Vulg. Amos, 6, 6. —