previous next
ex-terrĕo , ŭi, ĭtum, 2, v. a.,
I.to strike with terror, to frighten, affright (class.; in Cic. and Caes. only in the pass.): talia commemorat lacrimans, exterrita somno, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 37 ed. Vahl.); cf.: “quo aspectu exterrita clamorem sustulit,Cic. Div. 1, 36, 79; and: “improvisa simul species exterret utrumque,Hor. Ep. 1, 6, 11 (K. and H.; but acc. to Jacobs, externat, i. e. exsternat; “see exsterno): repentino periculo exterriti,Caes. B. C. 1, 75, 3: “repentino hostium incursu,id. ib. 1, 41, 4: “vehementius exterreri,id. ib. 2, 4, 4: “praeter modum exterreri,Cic. Off. 2, 10, 37: “legiones exterruit vultu,Tac. A. 1, 42: “vi ac minis alares exterruit,id. ib. 15, 11: “novitate,Lucr. 2, 1040: “timuitque exterrita pennis Ales,Verg. A. 5, 505.—Poet.: “(anguis) exterritus aestu,roused up, made wild. Verg. G. 3, 434; cf.: “exterritus Aruns laetitia mixtoque metu,id. ib. 11, 806.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: