I.disapprobation, blame (very rare): “haec et ad improbationem et approbationem testium pertinebunt,” Auct. Her. 2, 6, 9; Cic. Verr. 2, 3, 74, § 172: “accusatoris erit, improbatione hominis uti,” id. Inv. 2, 10, 32.
imprŏbātĭo (inpr- ), ōnis, f. improbo,