I.peevish, fretful, wayward, capricious, captious, morose (syn.: tristis, severus, gravis, difficilis; “class.): usque eo difficiles ac morosi sumus, ut nobis non satisfaciat ipse Demosthenes,” Cic. Or. 29, 104: “at sunt morosi et anxii, et iracundi et difficiles senes,” id. Sen. 18, 65: “canities,” Hor. C. 1, 9, 17.—Of excessive care: “circa corporis curam morosior,” particular, fastidious, Suet. Caes. 45.—Of things concr. and abstr.: “cupressus natu morosa,” that grows with difficulty, Plin. 16, 33, 60, § 139: “morbus,” stubborn, Ov. A. A. 2, 323: “caelandi subtilitas,” anxious, painful, Plin. 35, prooem. § 1:“ si tibi morosa prurigine verminat auris,” Mart. 14, 23.—Hence, adv.: mōrōsē .
1. Peevishly, fretfully, captiously, morosely (class.): “morose ferre hominum ineptias,” Cic. Brut. 67, 236.—
2. Scrupulously, carefully: “terram non morose legit,” Plin. 18, 13, 34, § 128. —Comp.: “pallium morosius ordinatum,” Tert. Pall. 4.—Sup.: “morosissime,” Suet. Aug. 66.